Trabant – rodzina samochodów osobowych produkowanych w latach 1957-1991 w fabryce VEB Sachsenring Automobilwerke w Zwickau założonej w1902 roku przez Augusta Horcha w Niemieckiej Republice Demokratycznej. Nazwa Trabant odnosi się do uczczenia wystrzelenia w ZSRR sputnika– w językach łacińskim i niemieckim „trabant” znaczy „satelita”.
Trabant to rozwinięcie taniego i małego samochodu osobowego AWZ P70, produkowanego w tych samych zakładach od 1955 roku. W samochodzie tym zastosowano karoserię z tworzywa sztucznego zwanego duroplastem. Wykorzystanie tworzyw sztucznych podwyższyło odporność auta na korozję. Karoseria z duroplastu ma podwyższoną wytrzymałość na zgniatanie; w razie pożaru duroplast nie pali się, a jegotemperatura topnienia jest zbliżona do temperatury topnienia aluminium. Poza duroplastem zastosowano też inne rozwiązania techniczne, kontynuowane w następnych modelach: małolitrażowy silnik dwusuwowy, duże szyby, stosunkowo pojemne wnętrze itp.
Pierwszą wersją pod nazwą Trabant był prototyp z 1957 roku pod nazwą P50.
Wszystkich modeli Trabanta wyprodukowano w Zwickau 3 051 485 sztuk, z których w chwili zjednoczenia Niemiec było eksploatowanych ok. 2 miliony i głównie dzięki trabantom NRD była najbardziej zmotoryzowanym krajem bloku wschodniego (w roku 1989 na jeden samochód osobowy przypadały 4 osoby).
Potoczne nazwy[1]:
- Sputnik na kółkach
- Ford karton
- Trabi
- Zemsta Honeckera
- mydelniczka
- trampek
- skrzydlak
Trabant P50 został zaprezentowany podczas targów w Lipsku w 1957 roku. 7 listopada tego samego roku z taśm montażowych zjechał pierwszy Trabant wyposażony w dwusuwowy silnik o pojemności 500 cm³ i mocy 13 kW (18 KM).
Jak u poprzednika Trabanta – P70 – poszycie wykonane było z duroplastu, lecz osadzone na stalowej konstrukcji. Rok później został wprowadzony nowy silnik Typ P50/1 o mocy 14,7 kW (20 KM) oraz nowy gaźnik 28 HB 1-1. Od maja do października 1962 roku zastosowano nowy silnik Typ P50/2. Natomiast w czerwcu zastosowano silnik o większej pojemności 594,5 cm³. Tak narodził sie Trabant 600. Model był produkowany od 1957 do 1962 roku w dwóch różnych wersjach nadwozi: Limuzyna (sedan) oraz Universal (kombi).
Ogółem wyprodukowano 131 440 sztuk wersji P50.
Trabant 600 – od swojego poprzednika modelu P50 różnił się zwiększoną pojemnością silnika oraz niewielkimi zmianami stylistycznymi.
Wyprodukowano go w ilości 106 628 sztuk.
Trabant 601 w wersji strażackiej
Trabant 601 – najbardziej popularna wersja Trabanta produkowana była przez 26 lat. Nowy model posiadał zmienione całkowicie nadwozie, które bardziej kwadratowe nawiązywało do stylistyki aut zachodnich. Początkowo produkowano go z silnikiem o pojemności 594 cm³ i mocy 23 KM. Z biegiem czasu silnik wzmocniono do mocy 26 KM. Produkowany był jedynie z nadwoziem limuzyna (wersja „Universal”, tj. kombi była wówczas dostępna jedynie w modelu P600). W 1965 roku wprowadzono 601 kombi, dzięki czemu pojemność bagażnika wzrosła do 1400 litrów.
W modelu wprowadzono nową stylizację nadwozia (wzorowaną na „skrzydlatych” samochodach produkowanych w USA), oraz później kolejne zmiany takie jak: instalacja elektryczna o napięciu 12 V, tylne zawieszenie oparte na sprężynach i poprzecznych wahaczach, zmieniona pompa hamulcowa, bezobsługowy elektroniczny zapłon, nowa konstrukcja felg, ogrzewana tylna szyba, światło przeciwmgłowe i wsteczne, zagłówki siedzeń przednich oraz bezwładnościowe pasy bezpieczeństwa.
Wersja Kübelwagen została specjalnie stworzona do patrolowania muru berlińskiego.
- 1965 – dodano nową paletę kolorów nadwozia. Powstała wersja dla inwalidów. Model Trabant601Hycomat posiadał półautomatyczne sprzęgło, dzięki czemu biegi można było zmieniać bez potrzeby wciskania pedału sprzęgła
- 1969 – modernizacja silnika – moc wzrosła do 19kW (26 KM). Wprowadzono również modele 601S(Sonderwunsch) oraz 601 deLuxe
- 1973 – wyprodukowanie milionowego Trabanta
- 1980 – debiut nowego modelu Trabanta 601 – 601S deLuxe
- 1982 – wyprodukowanie dwumilionowego Trabanta
- 1983 – modernizacja instalacji elektrycznej z 6 na 12 V
- 1984 – wprowadzenie gaźnika 28H1-1
- 1985 – modernizacja zapłonu na elektryczny ESE-2H (EBZA)
- 1990 – wyprodukowanie trzymilionowego Trabanta (licząc modele P50 i P600 łącznie); zakończenie produkcji modelu 601; wyprodukowano 2 818 547 sztuk modelu 601
Samochód eksportowany był m.in. do krajów:
Model 601 przeznaczony na wyścigi ze wzmocnionym silnikiem dwusuwowym o pojemności 800cm³ i 5-biegową skrzynia biegów; konkurował z niektórymi samochodami produkcji zachodnioeuropejskiej.
Trabant 1.1 – model produkowany od 1990 do 1991 roku, wyposażony w czterosuwowy silnikVolkswagena Polo (stąd ta popularna nazwa Trapolo, Trapol lub Trampolo) o pojemności 1043 cm³ i mocy 29 kW (39,5 KM).
- masa przyczepy 300 kg (z hamulcem 400 kg)
- prędkość maksymalna 125 km/h
Zmieniono również stylistykę auta. Metalowa maska i atrapa, nowa deska rozdzielcza, plastikowe zderzaki, nowe lampy na tyle pojazdu tak jak w 1964 roku miały uwspółcześnić wygląd. Resory piórowe zamieniono na kolumny McPhersona, zbiornik paliwa umieszczono pod bagażnikiem, przednie hamulce bębnowe zastąpiono tarczowymi. We wnętrzu unowocześniono deskę rozdzielczą. Auto produkowano w wersji limuzyna oraz universal (kombi) do 1991 roku.
Wytworzono łącznie 39 474 sztuk.
W 1994 roku ostatnie Trabanty wyprodukowano w limitowanej serii 444 wyposażonych w katalizator. Różniły się od poprzedników (model 1.1) pozłacanymi elementami oraz zamiast numerów posiadały imię i nazwisko kupującego.
Model pojazdu Herpa newTrabi
W połowie lat 60. XX wieku stworzono projekt nowego Trabanta z silnikiem Wankla oznaczony numerem 603. Po nawiązaniu współpracy zAutomobilwerk Eisenach i czechosłowacką Škodą powstał projekt P610 a później P1100. Pierwszą prototypową serię pojazdów sprzedano. W1978 roku zaniechano prac nad wdrażaniem modelu do produkcji na wielką skalę.
Po niepowodzeniu wspólnego projektu samochodu RWPG przystąpiono w 1973 roku do nowego projektu. Model ten miał powstać jako wspólne auto RWPG we współpracy z zakładami Automobilwerk Eisenach i Sachsenring a czechosłowacką Škodą. Pomimo osiągnięcia sukcesów przez prototypy, projekt zatrzymano w w 1979 roku.
Samochód określony początkowo jako P610, a następnie P1100. Samochód był napędzany silnikiem czterosuwowym czterocylindrowym, który przy mocy 45 KM i pojemności 1100 cm³ osiągał maksymalną prędkość 125 km/h. Do roku 1979 przeznaczono na koszty rozwojowe 35 milionów marek NRD.
6 listopada 1979 Biuro Polityczne SED uchwaliło wstrzymanie finansowania i zatrzymanie rozwoju modelu P610 pomimo wcześniejszych planów wprowadzenia go do produkcji seryjnej w 1984 roku; 15 listopada 1979 Prezydium Rady Ministrów NRD potwierdziło ostatecznie zamknięcie projektu.
brak danych
Auto wyposażono w silnik o pojemności 1104 cm³
W 1991 roku, czyli pod koniec produkcji Trabanta, powstał model Pick-up. Był to model 1.1 w wersji dwuosobowej ze skrzynią ładunkową. Powstały prospekty reklamowe, odbyły się prezentacje auta, jednak nigdy nie trafiło ono do produkcji seryjnej.
W roku 2007 na targach motoryzacyjnych we Frankfurcie niemiecka firma Herpa pod nazwą newTrabi zaprezentowała model nowego Trabanta w skali 1:10. Firma Herpa, która jest właścicielem marki Trabant, planuje wyprodukować serię 1500 takich pojazdów.
Na targach we Frankfurcie w roku 2009 firma IndiKar – Individual Karosseriebau GmbH (jeden z trzech partnerów projektu) zaprezentowała nowy prototyp samochodu, który miał wejść do produkcji w roku 2012. Jest to trzydrzwiowy hatchback o wydłużonym rozstawie osi. Mimo zmiany proporcji podstawowy kształt nadwozia został zachowany.
Dwusuwowy silnik zastąpiony został elektrycznym napędem przednich kół silnikiem asynchronicznym o mocy 45–47 kW. Samochód (według danych podanych przez producenta) może osiągać prędkość 130 km/h. Akumulatory litowe zapewniają przejechanie do 160 km.
Pojazd ma wymiary zewnętrzne: długość: 3,950 m; szerokość: 1,690 m; wysokość: 1,500 m oraz rozstaw osi 2,450 m.
www.wikpedia.org
,_Dutch_licence_registration_JN-HS-72_pic3.JPG)
,_Germany,_August_1989.jpg)
.JPG)
